Jerzy Kawalerowicz - Faraon

"Faraon" Jerzego Kawalerowicza stanowi wierną adaptację powieści Bolesława Prusa. Reżyser nie wprowadził ze swojej strony żadnych innowacji, postaci i wydarzenia nie zmieniły się.
Akcja rozgrywa się zgodnie z chronologią wypadków przedstawionych w literackim pierwowzorze.
Rzecz dzieje się w starożytnym Egipcie. 
W początkowych scenach filmu, widzowie poznają młodego księcia Ramzesa, który akurat bierze udział w ćwiczeniach wojskowych. Pełni funkcję głównodowodzącego i bardzo sprawnie rozporządza szeregami żołnierzy. Na polu ćwiczeń, przez przypadek pojawia się niezwykle piękna Żydówka, imieniem Sara. Ramzes jest zauroczony dziewczyną i postanawia uczynić ją swoją nałożnicą. Tak też się staje. Poczynania księcia wzbudzają dezaprobatę arcykapłana Herhora. Jest to postać bardzo negatywna, szybko orientujemy się, że nie darzy sympatią księcia i pragnie zaszkodzić jego karierze. Romans z żydowską dziewką, staje się pretekstem dla Herhora do przekonania sędziwego faraona, ojca Ramzesa, aby nie powierzał młodzieńcowi dowództwa nad wielką armią Egiptu. W międzyczasie dowiadujemy się, że kapłani uzyskali ogromne wpływy w państwie i nieustannie ingerują w sprawy polityki. Władza faraona została znacznie ograniczona, niemalże zupełnie odsunięto go od istotnych spraw dotyczących kraju. Opustoszały również zasoby królewskiego skarbca, środki pieniężne od społeczeństwa są od dłuższego już czasu przejmowane przez kapłanów, którzy w ten sposób znacznie wzbogacili się w ciągu ostatnich lat i posiadają olbrzymie bogactwa ukryte w podziemnym labiryncie. Wielkim przeciwnikiem takiego stanu rzeczy jest Ramzes. Kapłani potajemnie przygotowują spisek przeciwko księciu, na czele zdrajców staje okrutna fenicka kapłanka imieniem Kama oraz Grek Lykon, który jest niezwykle podobny do młodego następcy tronu. Niebawem nadarza się okazja wystąpienia przeciwko księciu.
Film opowiada o losach młodego faraona Ramzesa XIII. Jego droga do tronu okazuje się niezwykle trudna, jest zmuszony do nierównej walki z posiadającym ogromne wpływy w państwie arcykapłanem Herhorem i kastą kapłańską. Akcja jest bardzo dynamiczna, postaci prezentują się realistycznie i żywo.
Na uwagę zasługują znakomicie wykonane zdjęcia. 
Produkcja "Faraona" trwała aż trzy lata, rozpoczęła się jesienią 1962 roku w atelier łódzkiej wytwórni filmowej, gdzie nakręcono większość scen rozgrywających się we wnętrzu pałacu faraona, w świątyni "boga słońce" i podziemnym labiryncie kapłanów. Poszczególne ujęcia przedstawiające społeczeństwo egipskie zrealizowano w Europie, Azji oraz Afryce. Mnóstwo czasu twórcy spędzili na pustyni w Uzbekistanie. 
Moim zdaniem całość prezentuje się znakomicie.